افراد مبتلا به بیماری‌های خودایمن، بیشتر از دیگران با شانس ابتلا به افسردگی و اضطراب مواجه هستند. دلیل این موضوع التهاب بیش از حدی است که در بدن به‌واسطه فعالیت نامطلوب سیستم ایمنی به‌وجود می‌آید. این التهاب بر تولید و ترمیم انتقال‌دهنده‌های عصبی تاثیر منفی می‌گذارد و درنتیجه می‌تواند سلامت روان افراد مبتلا به بیماری‌های خودایمن را مختل کند.
داروهای تجویزی می‌توانند یکی از بخش‌های ارزشمند و مهم در برنامه درمانی شما باشند که با این مشکلات مقابله می‌کنند، اما درمان‌های غیردارویی مهمی هم وجود دارند که تاثیر زیادی بر سلامتی روان شما و کنترل بیماری‌های خودایمن باقی می‌گذارند.
- تشخیص بیماری را به‌صورت دقیق و کامل پیگیری کنید
این قضیه را اصلا نباید دست‌کم بگیرید. بسیاری از افرادی که خودشان را مبتلا به یکی از بیماری‌های خودایمن می‌دانند، فقط با قطعه‌ای از پازل روبه‌رو شده‌اند و روندهای تشخیص کامل و دقیق را پیگیری نکرده‌اند. بدون تشخیص دقیق و کامل، هیچ روند درمانی صحیحی نمی‌تواند برای بیمار آغاز شود. بنابراین، ابتدا به متخصصان بیماری‌های خودایمن مراجعه کنید.
- با بهترین چیزها برای بدن‌تان آشنایی داشته باشید
همه روش‌های درمانی و همه سبک‌های زندگی برای همه افراد مناسب نیستند. هر فردی دارای ویژگی‌های مختص به خودش است و موقعیت مخصوص به خودش را هم دارد. بنابراین، یک رویکرد درمانی واحد برای درمان همه بیماری‌های خودایمن در دسترس شما نیست.
شما باید شناخت بیشتری در مورد خودتان کسب کنید و بدانید که کدام غذاها، تمرین‌های ورزشی، مکمل‌ها و خصوصا چه سبک زندگی‌ای برای‌تان مناسب هستند. همکاری با پزشک درمانگر می‌تواند شما را در این راه به موفقیت برساند.
- عناصر مضر را از زندگی‌تان حذف کنید
پزشکان می‌گویند که بیماری‌های خودایمن به‌واسطه سمیت در بدن، عفونت‌های مزمن نهفته و واکنش‌های ایمنی (نسبت به آلرژن‌ها، مواد غذایی و محیط زندگی) تحریک یا تشدید می‌شوند. این در حالی است که کاهش تماس با مواد شیمیایی و سمی پیرامونی (مانند شوینده‌ها، محصولات مراقبت بهداشتی و آفت‌کش‌ها) در کنار تقویت مکانیسم‌های بدن برای سم‌زدایی می‌تواند به‌مرور زمان واقعا به شما کمک کند.
در بسیای از موارد بیماری‌های خودایمن، سم‌زدایی آهسته و تدریجی به جایگزین‌های سریع و بلافاصله‌ای که قابلیت تشدید بیماری را دارند، ترجیح داده می‌شود.
توجه داشته باشید که عناصر مضر و «سمی» فقط شامل خوراکی‌ها یا مواد شیمیایی نمی‌شوند، بلکه مسائلی مانند روابط اجتماعی نامطلوب و مشکلات عاطفی حل‌ناشده مانند کینه قدیمی یا سوگواری مزمن نیز جزو همین گروه از عناصر سمی هستند.
- عناصر مثبت و مفید را به زندگی‌تان اضافه کنید
تردیدی نیست که تغذیه براساس برنامه غذایی سالم و استفاده از مکمل‌ها تحت نظر پزشک درمانگر برای شما ضروری است، اما تغذیه روانی هم باید در دستور کار شما قرار بگیرد. کارهایی مانند مدیتیشن، مراقبت از روان خود و دریافت حمایت‌های مطلوب از گروه‌های اجتماعی خرد و کلان نیز جزو همین عناصر هستند. به‌علاوه، سبک زندگی سالم به شما کمک می‌کند تا سلامت روان خود را به سطح مطلوبی برسانید.
- برای کاهش استرس اقدام کنید
استرس مزمن و طولانی‌مدت اثرات منفی و عمیقی بر بیماری‌های خودایمن دارد، زیرا به‌طور قابل توجهی توانایی بدن برای ترمیم خودش را ضعیف می‌کند. بدن در حالت‌های استرسی نمی‌تواند سم‌زدایی را به‌خوبی انجام بدهد و خودش را ترمیم کند. حتی روندهای متابولیک و استفاده کامل از سیستم ایمنی بدن نیز به‌واسطه استرس مختل می‌شوند. انجام دادن کارهایی مانند یوگا یا ورزش‌های بیرون از خانه، دو مورد از کارهای موثر برای مقابله با استرس هستند.
