تکخوریها و سبک اشتباه زندگی و تغذیه باعث میشود گاه از نظر برخی ویتامینها دچار کمبود شویم. 9 ریزمغذی زیر از جمله رایجترین ریزمغذیهایی هستند که کمبود آنها به دلایل گوناگون در انسان شیوع بالایی دارد و مصرف مکمل آنها توصیه شده است.
ویتامینB1: مقدار توصیه شده بین 2.2 تا 2.4میلیگرم در روز است، اما ممکن است در صورت استفاده بیش از حد از خوراکیهای نشاستهدار یا شیرین، به کمبود آن دچار شوید.
ویتامین2B: مقدار توصیه شده بین 1.5 تا 1.6میلیگرم در روز است. بین 14 تا 31درصد خانمها و 8 تا 22درصد آقایان دچار کمبود شدید این ویتامینهستند.
ویتامینC: یک فرد بزرگسال باید روزانه 400میلیگرم ویتامینC دریافت کند که میتوان این مقدار را با مصرف 8 تا 10 سهم میوه و سبزیجات در روز تأمین کرد. در غیر اینصورت، میتوانید با یک مکمل دارای مواد معدنی و ویتامینها این کمبود را جبران کنید.
ویتامینD: به دلیل آلودگی بهخصوص در فصل زمستان دریافت دوز مناسب ویتامینD از راه تغذیه و نور خورشید غیرممکن است. توصیه این است که هر روز 1000 واحد بینالمللی، ویتامینD مصرف کنید.
ویتامینE: ویتامینE 40 تا 90درصد افراد، کمتر از دوسوم و ویتامینE 17درصد افراد هم کمتر از یکسوم مقدار است. به عبارتی کمبود این ویتامین خیلی رایج است. باید حدود 15میلیگرم در روز ویتامینE مصرف کرد.
منیزیوم: اگر زندگی پراسترسی دارید و در جای شلوغ زندگی میکنید دچار کمبود منیزیوم هستید. توصیه میشود 300میلیگرم در روز منیزیوم برای مثال به شکل تریسدیم مصرف کنید.
پتاسیم: برای رسیدن به مطلوبترین مقدار پتاسیم (بیشتر از 5 گرم در روز)، اگر مشکل کلیوی ندارید، میتوانید یک مکمل تریسدیم پتاسیم مصرف کنید ( 1 تا 2 گرم در روز).
آهن: 29درصد کودکان کمتر از دو سال، 14درصد کودکان 2 تا 6 سال، 15درصد نوجوانان و 10درصد خانمها در سن بارداری، دچار کمبود آهن هستند. 23درصد خانمها به مقدار لازم ذخیره آهن ندارند. مصرف گوشت قرمز و منابع حیوانی و گیاهی آهن بهویژه همراه با ویتامینC میتواند کمککننده باشد و کمبود آن را جبران کند اما اگر مقدار دریافتی کافی نیست، میتوانید از یک دارو با پایه آهن، یا یک مکمل غذایی مثل اسپیرولینا غنیشده با آهن استفاده کنید.
زینک: مقادیر توصیه شده بین 8 تا 10میلیگرم در روز است. 18 تا 25درصد کودکان، 25 تا 50درصد پسران و مردان بالغ و 57 تا 79درصد دختران و خانمهای بالغ دو سوم مقدار مشخص شده را دریافت نمیکنند.
بهتر است با انجام آزمایش خون از کمبود هر یک از این ریزمغذیها در بدنتان آگاه شوید.