کمبود و فقر آهن بر میزان شنوایی تاثیر زیادی دارد!

پایین بودن میزان آهن در خون یکی از دلایل کم‌خونی است. بر اساس مطالعه‌ای که روی 300هزار فرد داوطلب انجام شده و مشروح نتایج آن در مجله JAMA Otolaryngology-Head and Neck به چاپ رسیده است، ارتباط مستقیمی بین کم‌خونی فقرآهن و ناشنوایی وجود دارد. ناشنوایی با هر دهه افزایش سن بیشتر می‌شود. 40 تا 66 درصد افراد بالای 65 سال و 80 درصد افراد بالای 85 سال مبتلا به ناشنوایی‌اند.
فشارخون، دیابت و استعمال دخانیات از عوامل ابتلا به ناشنوایی زود هنگام است. در ناشنوایی ناگهانی، اعصاب حسی عملکرد شنوایی به سرعت در کمتر از 72 ساعت نابود می‌شود. هرچند مکانیسم این مساله مشخص نیست اما مطالعات اخیر این‌طور نشان می‌دهد که این ناشنوایی ناگهانی با کم‌خونی فقرآهن در ارتباط است، بنابراین این نوع ناشنوایی می‌تواند علتی عروقی داشته باشد که به خاطر کم‌خونی فقرآهن وخیم‌تر می‌شود.
به گفته متخصصان، ناشنوایی به 3 دسته تقسیم می‌شود: ناشنوایی اعصاب حسی که بر اثر صدمه به گوش میانی بروز می‌کند، ناشنوایی انتقالی که صدا نمی‌تواند به درستی از طریق گوش دریافت شود و ناشنوایی ترکیبی که ترکیبی از دو علت قبلی است.
در این مطالعه بزرگسالانی که دچار کم‌خونی فقرآهن بودند، نسبت به سایرین 2.4 برابر بیشتر در معرض پیشرفت ناشنوایی ترکیبی بودند. اشخاصی که از کم‌خونی فقرآهن رنج می‌بردند نیز 1.8 بیشتر در معرض پیشرفت ناشنوایی اعصاب حسی بودند. با این حال، تحقیقات بین کم‌خونی فقرآهن و ناشنوایی انتقالی رابطه‌ای پیدا نکرد.
به گفته متخصصان، ناشنوایی اعصاب حسی زمانی پیشرفت می‌کند که به مویرگ‌های گوش آسیب برسد و در کم‌خونی فقرآهن خطر بروز این آسیب وجود دارد. همچنین کم‌خونی فقرآهن با تخریب سطح غلاف میلین یا روکش اطراف سلول‌های عصبی به‌ویژه عصبی که از گوش به مغز می‌رود در ارتباط است.
محققان متوجه شدند که احتمال ارتباط کم‌خونی فقرآهن با شنوایی اعصاب حسی بیشتر از ناشنوایی انتقالی است. ناشنوایی انتقالی در واقع اغلب به علت مشکلات فیزیکی مرتبط، مثل جرم زیاد گوش یا پرده گوش سوراخ‌شده ایجاد می‌شود.
کم‌خونی فقرآهن به‌سادگی و با مصرف مکمل آهن قابل درمان است. در حالی که اگر به گوش و اعصاب آن صدمه‌ای وارد شود به سادگی جبران‌پذیر نخواهد بود.